De makers

Jodie: “Ik leerde Het Laagland kennen via Inez Derksen. Ik wil graag mensen samenbrengen en leren hoe je op een nieuwe manier mensen kunt ontmoeten. Ik ben geïnteresseerd in vertraging. Wat gebeurt er als je buiten je comfortzone stapt, maar tegelijkertijd niet mee hoeft in de (te) drukke dagelijkse stroom van activiteiten? Wat kun je op die plek over elkaar leren? Ik haal veel inspiratie uit videogames en ontmoet graag mensen door samen spelletjes te spelen. Vaak gebruik ik in mijn werk elementen uit videogames. Dat ga ik deze periode niet doen. Ik wil samen met mensen uit de wijk een film maken, geïnspireerd op het Duitstalige boek Momo und die Zeitdiebe van Michael Ende. Een verhaal dat gaat over een meisje dat de gave heeft om écht naar mensen te luisteren en de tijd kan vertragen in een zo hectische wereld waar we in leven.”

Yori: “Er lijkt een beetje een stigma op maatschappelijk theater te liggen binnen onze school. Vaak als het gaat over maatschappelijk theater, wordt gedacht dat het maatschappelijke wint van het artistieke. Door dit stigma ben ik juist heel benieuwd hoe Het Laagland te werk gaat. Zit er een kern van waarheid in het stigma of is het onterecht? Momenteel ben ik gefascineerd door intergenerationele vriendschap. Het is voor mij van belang om op zoek te gaan naar connecties buiten je eigen leeftijdsgroep, omdat ik denk dat we zoveel van elkaar kunnen leren. Vanuit dit uitgangspunt ben ik vertrokken en ga ik op zoek naar een oudere vrouw uit de wijk die een vriendschap met mij aan wil gaan om zo de generatiekloof hopelijk iets te verkleinen.”

Yorvique: “Ik wist niet goed wat ik met het blok ‘Werkplaats’ (de naam van deze studieperiode binnen de Toneelacademie) moest doen. Ik heb daarom een docent gevraagd me te helpen. Hij wist van het ZuidZone project en zei: “Jij hebt hen echt iets te bieden en zij hebben jou ook iets te bieden, dus doe mee!” Ik wil ook vrij kunnen maken en me ontwikkelen en dat kan bij dit project. Ik hou van mode en maak kleding. Daarmee ga ik aan de slag in de wijk. Eigenlijk ben ik op zoek naar de muze van Geleen-Zuid! Een muze is voor mij niet alleen het model dat de kleding presenteert, maar ook de mensen achter de schermen die ervoor hebben gezorgd dat de kleding in eerste instantie tot de werkelijkheid kwam.”

Jodie (foto door Marco Kolsteeg)

Yorvique (foto door Ies Kaczmarek)

Yori (foto door Sunna Grewe)

Eerste kennismaking met de wijk

Tijdens de eerste Open Huis avond van 2024 presenteerden de jonge makers zich aan een vaste club wijkmakers en een aantal nieuwe gezichten uit de wijk. Jodie speelde samen met de deelnemers het ‘Verbonden Vrienden spel’ op de Wii. Wat hebben zij met elkaar gemeen? En hoe goed kunnen ze samenwerken? Yori nodigde de wijkmakers uit om binnen te komen in een knusse slaapkamer. Samen luisteren ze naar hun favoriete muziek uit hun jeugd en maakten ze een vriendenboek op basis van geknutselde, getekende en uitgeschreven jeugdherinneringen. Yorvique ging ook creatief aan de slag. Met hem ontwierpen de aanwezigen een alter ego. Wanneer voelen zij zich krachtig in hun kleding?

De activiteit van Yorvique

De activiteit van Yori

De activiteit van Jodie

Eindpresentatie

Op 17 april 2024 sloten de makers hun projecten af met een eindpresentatie in de vorm van een theatrale route. Het startpunt van de route was het project van Yori in het appartement van wijkmaker Roy, die in de Jos Klijnenflat woont. Yori’s artistieke onderzoek ging over intergenerationele vriendschap. Zij en Roy vertelden de aanwezigen over de ontwikkeling van hun vriendschap en wat hun overeenkomsten en verschillen zijn. ZuidZone heeft Yori geïnspireerd om meer naar de mens achter een verhaal te kijken en om op een respectvolle manier met die verhalen om te gaan. “Ik vind het tof dat bij ZuidZone de mensen echt centraal staat. Je kijkt veel beter naar wie je voor je hebt en zet mensen in hun kracht.”

De tweede presentatie, van Jodie, vond plaats in het Laaglandappartement in Wagenaar 62. Ze gaf een inkijkje in haar artistieke onderzoek over hoe je in het moment kunt leven door het vertragen van de tijd. Zij maakte samen met een groep wijkmakers een film gebaseerd op het boek Momo en de tijdspaarders van Michael Ende, dat over dit thema gaat. Lopend door het appartement kwamen de bezoekers de karakters uit de film tegen én konden ze scènes uit de film bekijken. Jodie vond vooral de samenwerking erg inspirerend. “Ik heb een goede balans gevonden tussen mijn eigen stijl en wat de wijkmakers inbrachten. Zo was er een wijkbewoner die heel goed kan filmen en video’s bewerken. Met zijn technische blik en mijn artistieke blik vulden we elkaar heel goed aan.”

Yorvique maakte een installatie met kunstwerken en video’s, die te zien was in een ander appartement in de Wagenaar. Hij ging op zoek naar de muze van Geleen-Zuid en wilde de kracht van kleding laten zien met zijn werk. Hij kreeg oude kleding van mensen uit Geleen-Zuid en gaf deze stukken een nieuw leven. In de video’s liet hij de mensen die hem kleding gaven vertellen over hun kledingstukken. Wat betekent hun kleding voor hen? Tijdens zijn onderzoek kwam Yorvique tot de conclusie dat er niet één muze is in Geleen-Zuid, maar dat iedereen die hem helpt bij het maken van zijn collectie een muze voor hem is. En daarbij gebruiken ze allemaal hun eigen talent. “Het mooie aan ZuidZone is dat wijkbewoners hun eigen talent kunnen inbrengen. Je start niet vanuit een vooropgezet artistiek plan maar laat je leiden door het talent van de wijkbewoners.”

De kunstwerken van Yorvique

De huiskamer van Roy

Solana leest voor uit 'Momo en de tijdspaarders'