Rajja Gomez Iglesias en Judith Westbroek nemen het stokje over van Mees Walter en Anoek Oostermeijer

Rajja Gomez Iglesias (25) en Judith Westbroek (22) studeerden beiden in 2023 af aan de Toneelacademie Maastricht. Rajja aan de opleiding regie, Judith aan de acteursopleiding. Ze maakten een gezamenlijk afstudeerproject: De Grote Kutshow, een muzikale, seksuele voorlichting voor jongeren gebaseerd op persoonlijke verhalen. Vanuit hun ervaring met de doelgroep gaven Mees en Anoek advies. Tijdens een try-out op het Graaf Huyn College maakten Judith en Rajja voor de eerste keer kennis met de school. Ook zij merkten dat leerlingen en personeel het moeilijk vinden om over emoties en moeilijke onderwerpen te praten. Judith: “Maar we leerden dat we over dat ongemak heen konden stappen door te communiceren. We hebben het ongemak opgezocht bij De Grote Kutshow en lieten daarmee zien dat wij ons ook ongemakkelijk voelden. Daarna ontdooide het gesprek. Leerlingen stelden vragen en lieten merken dat zij zich herkenden in ons verhaal.”

Je doelgroep écht leren kennen

Judith en Rajja gingen het ongemak niet uit de weg. Toen Anoek en Mees vroegen of zij de nieuwe Artist(s) in School wilden worden was Rajja meteen enthousiast, vooral door de doelgroep. “Hoe vet is het dat je een jaar lang met jongeren mag werken en een onderdeel mag zijn van hun dagelijkse omgeving? Voor mij is dit heel dankbaar werk. Vooral als je ziet dat eenzame leerlingen, die zich vaak onzichtbaar voelen, elkaar vinden en een stem krijgen. Dat je dat mag doen door middel van theater, dat is gewoon heel bijzonder.” Judith ziet Artist in School ook als een unieke kans om binnen het theaterveld met jongeren te werken. “Op deze manier leer je een specifieke doelgroep pas écht kennen. Over het algemeen heb je weinig contact met je publiek en weet je niet altijd wat ze nodig hebben. Maar nu gaan we echt met en voor jongeren maken, rondom thema’s en verhalen die zij zelf belangrijk vinden. Dat perspectief, die blik, is heel leerzaam.”

Onzekerheden

De afgelopen maanden maakten Judith en Rajja kennis met de school. Dat deden ze door te praten en lunchen met leerlingen, mee te lopen tijdens de lessen en kennis te maken met personeel in de lerarenkamer. Het blijft spannend, contact leggen. Judith: “Waar ik veel over nadenk is het feit dat als wij willen dat mensen zich kwetsbaar opstellen, we dat zelf ook zullen moeten doen. Dat is spannend, zeker omdat het soms voelt alsof je met z’n tweeën voor een groep van 1.500 mensen staat die al jaren weten hoe het hier gaat. Pubers zijn gewoon heel eerlijk. Als ze iets saai vinden zeggen ze dat. En zelfs als ze dat eigenlijk niet vinden gaan ze vaak mee in wat de groep vindt. Die directheid is spannend.” Rajja: “Je wilt daarnaast ook niet te snel gaan en leerlingen afschrikken. In alles voel je bij hen: als anderen mij maar niet raar vinden.” Het advies van hun voorgangers nemen Rajja en Judith mee in hun vervolgstappen. Rajja: “Uiteindelijk moet je gewoon doen. Maar geef wel altijd duidelijk je grenzen aan. Er is een professionele afstand nodig wanneer leerlingen met grote problemen naar je toe komen. Het project kan in dat opzicht heel intens zijn.” Judith: “En het is belangrijk om niet te vergeten heel veel plezier te hebben in wat we doen, dat werkt aanstekelijk!” 

Artist in School 2.0

De onderwerpen uit de eerste gesprekken die Judith en Rajja hadden met leerlingen en personeel vormen een grote inspiratiebron. In hun ‘kantoor’ (nog steeds de ‘Receptie van het gevoel’) hangt een lange lijst met voorbeelden van thema’s waar ze mee aan de slag willen gaan. Judith: “Wij willen werken met verschillende spelvormen over specifieke thema’s zoals seks, menstruatie, religie, mode, roddelen en discriminatie.” Rajja vult aan: “Naast de stille leerling richten we ons ook op ‘de schreeuwers’. Wat zit er achter die façade?” Verder denkt het duo na over het verbinden van groepen leerlingen. Rajja: “Denk bijvoorbeeld aan hogere en lagere jaren en verschillende opleidingsniveaus. We willen hen bij elkaar brengen en tegelijkertijd iets creëren dat stand blijft houden als wij niet meer op school zijn.” Judith heeft daar wel een idee over. “Een schoolmusical lijkt ons een mooie manier om dat te doen. Er is bijvoorbeeld al een Artist in School schoolkoor, nu onder leiding van docenten.” Hopelijk spoort dat leerlingen en personeel aan om eigen initiatieven te bedenken. “Stel dat docenten naar ons toe komen en vragen: ik heb een idee, mag ik dat uitvoeren? Het lijkt me geweldig als je mensen zo kunt aansteken met je enthousiasme.”